Αυτά τα σανδάλια είναι σχετικά πιο μίνιμαλ γιατί και τα πόδια για τα οποία προορίζονται δεν σηκώνουν πολλά πολλά... :))

Όταν , μετά από πολύ καιρό υπέκυψα στις εκκλήσεις του αδερφού μου να διαγράψω τις σαβούρες από το laptop μου, μπας και κινηθεί πιο γρήγορα, έπεσα πάνω σε μια ιστορική φωτογραφία. Αυτή της πρώτης μου απόπειρας να αλλάξω τα σανδάλια μου και τη μοιράζομαι μαζί σας:

Είπα λοιπόν κι εγώ, αφού μεγάλωσα (αρκετά), να φτιάξω κάτι δικό μου μπας και το πάρει απόφαση η μαμά μου ότι μεγάλωσα. Το αποτέλεσμα: η μαμά μου ακόμα με παίρνει τηλέφωνο να με ρωτήσει αν έχω ντυθεί καλά επειδή φυσάει (Ιούνιο μήνα), αλλά τουλάχιστον εγώ άρχισα να μοιράζομαι την αγάπη μου για τα χειροποίητα. Μια αγάπη που ξεκίνησε όταν άρχισα να σκαλίζω κάτι υφάσματα που προορίζονταν για την προίκα μου και να τα κάνω ρούχα για τις αγαπημένες μου κούκλες.Δυστυχώς τότε δεν είχαμε εξελιγμένες φωτογραφικές και πρόσφατα μου είπε κάποιος καλός ανθρωπος να απαθανατίζω τις δημιουργίες μου, ξέρει αυτός απο δημιουργίες, και να φτιάξω ένα blog.

 Επειδή το παράκανα με τα λόγια θα σας πω μόνο πως τα παρακάτω σανδάλια τα έφτιαξα για μια πολύ καλή μου φίλη.

Πριν και μετά